سرویس پینگ پنگ

تاکتیک های سرویس زنی

از: امیر میرصادقی محقق و پزوهشگر تنیس روی میز

  • سرویس یکی از مهمترین ضربه های امتیاز آور و موقعیت ساز بازی تنیس روی میز است.
  • سرویس تنها تکنیکی است که بازیکن می تواند هر نوع ضربه ای که می خواهد بزند و توپ را به هر جایی از میز حریف خود روانه کند که در عین حال بازیکن مقابل هیچگونه دخالتی نمی تواند در آن داشته باشد.
  • موثر ترین تصمیم تاکتیکی ای که یک بازیکن در موقع مسابقه می گیرد این است که در هر رالی چه نوع سرویسی بزند.
  • سرویس در عین حال که ساده ترین ضربه تنیس روی میز است، با این وجود می تواند مشکل ترین و حساس ترین ضربه نیز باشد.
  • سرویس اولین ضربه ای است که می تواند به بازیکن اجازه یک حمله موفقیت امیز را بدهد.
  • سرویس خوب می تواند یک بازیکن بازنده را به یک بازیکن برنده تبدیل کند.
  • سرویس می تواند به عنوان اولین حمله بازیکن به حساب اید.
  • اگر دو بازیکن بازی آنها مساوی و همسطح باشد بازیکنی برنده می شود که از سرویسهای بهتر و از تاکتیکهای سرویس زنی خوبی برخوردار باشد.

تاکتیکهای سرویس زنی:

۱- انتخاب نوع سرویس، یک مساله تاکتیکی است که یک بازیکن تنیس روی میز با توجه به نوع بازی خود و همچنین نوع بازی حریف خود باید نوع سرویس خود را تعیین و انتخاب و سپس به طرف میز حریف روانه کند. مثلا برای بازیکنان دفاعی، یکنوع سرویس باید انتخاب و اتخاذ شود و برای بازیکنان حمله ای و لوپ زنها، نوع دیگر سرویس باید انتخاب و اتخاذ شود و نیز برای بازیکنان کنترلی و توپ بیار و غیره، یکنوع دیگری از سرویس انتخاب شود و به مورد اجرا گذاشته شود.

۲- در موقع سرویس زدن اولین کاری که سرویس زننده باید انجام دهد این است که تشخیص دهد حریف در کدام نقطه از میز خود ضعیف است و در کدام قسمت از میز خود به زحمت می افتد و برای او مشکل ایجاد می شود و یا از کدام نوع سرویس یا از کدام نوع پیچ سرویس، دچار ناراحتی می شود و بعد از اگاهی از این مسایل سرویسهای خود را انتخاب و روانه میز حریف کند.

۳- بازیکنان تنیس روی میز باید یک سرویس عالی و خطرناک و امتیاز آور و در عین حال آزار دهنده که دارای پیچ زیاد باشد را یاد بگیرند و در حین مسابقه، خیلی کم از آن استفاده کنند یا اصلا از آن استفاده نکنند. این سرویس را فقط در مواقع حساس مسابقه مانند: ۱۰-۱۰ بکار ببرند تا حریف به آن عادت نداشته باشد و احتمالا آن را خراب کند و یا موقعیت ساز برای حمله شما باشد.

۴- در موقع سرویس زدن همیشه باید حریف خود را فریب دهید یعنی ابتدا طوری وانمود کنید که می خواهید سرویس خود را به یک قسمت از میز او بزنید ولی درست و دقیقا در موقع برخورد راکت با توپ، به طور ناگهانی و سریع، مسیر راکت خود را تغییر دهید و به طرف دیگر میز حریف که امادگی لازم را برای گرفتن و مهار کردن سرویس را ندارد به توپ بزنید که در این ارتباط عمل مخفی مچ باید نقش زیادی را در فریب دادن حریف اجرا کند.

۵- سرویس گیرنده ها همیشه یا اغلب در نقطه ای از وسط های میز خود برای گرفتن سرویس دچار اشکال می شوند و تردید دارند که ایا توپ سرویس را با بک هند خود بگیرند یا با فورهند خود پاسخ دهند. سعی کنید با زدن سرویسهایی با پیچهای گوناگون و متفاوت در این نقاط که دچار مشکل می شوند برای خود موقعیتی دلخواه و مطلوب برای حمله زدن ایجاد کنید.

۶- بازیکنان تنیس روی میز باید حداقل ۴ یا ۵ نوع سرویس عالی که هم شامل سرویسهای پیچدار و هم شامل سرویسهای سرعت دار باشد را یاد بگیرند که در حین مسابقه، یکی در میان یا لابلای یکدیگر به نقاط مختلف میز حریف خود بزنند که حریف نتواند به یک یا دو نوع سرویس شما عادت کند. این سرویسها باید هم سرویسهای پرتاب کوتاه و هم سرویسهای پرتاب بلند به هوا (۴ متر یا ۵ متر) که به سرویسهای “های تاس” معروف است باشد.

۷- نوع سرویسی که شما می خواهید در مسابقه برابر حریف خود از آن استفاده کنید بستگی به قدرت و ضعف بازی شما و همچنین نوع شیوه بازی و استیل بازی شما دارد و سوم اینکه بستگی به قدرت و ضعف بازی حریف شما و نیز نوع شیوه بازی و استیل بازی حریف شما دارد. و چهارم اینکه قبل از اینکه سرویس خود را به طرف میز حریف بزنید چند سوال از خود بکنید نظیر این سوالات: ایا به نظرتان حریف می خواهد آماده زدن حمله روی سرویس شما شود؟ یا اینکه حریف می خواهد سرویس شما را رد کند و ساده برگرداند؟ ایا حریف قبلا و در رالی های قبل، سرویسهای شما را چگونه و به چه شکلی پاسخ داده است؟ مهمتر از همه اینکه شما بعد از سرویس خود می خواهید چه نوع ضربه ای برای حریف خود بزنید؟ مادامیکه آماده زدن سرویس می شوید باید این نوع سوالات را در مغز و فکر خود داشته باشید. شما باید جلوتر از سرویس زدن این فکرها را بکنید چون موقعیکه رالی شروع شد دیگر برای فکر کردن و یا مطرح کردن این نوع سوالات خیلی دیر شده است.

۸- اغلب بازیکنان دارای سرویسهای غافلگیر کننده هستند که می توانند به راحتی با این نوع سرویسها از حریفان خود امتیاز بگیرند ولی استفاده زیاد از آنها خطرناک است زیرا به محض اینکه حریف به نحوه این سرویسها، پی ببرد باید این سرویسها را تغییر داد. یک نمونه خوب از این نوع سرویسها، یک سرویس سریع ناگهانی به انتهای میز حریف و گوشه فورهند میز حریف خواهد بود زیرا حریف معمولا برای پاسخ دادن به این نوع سرویسها، بدون گارد بوده و غافلگیر می شود و یک امتیاز راحت از دست می دهد. ولی مشکل این نوع سرویسها، آن است که اگر حریف غافلگیر نشود می تواند یک حمله خوب و راحت روی این سرویسها انجام دهد. اگر از این نوع سرویس سریع انتهای میز امتیاز گرفته نشد، برگشت سرویس از طرف حریف، احتمالا یک ضربه تهاجمی تاپ اسپین و یا یک حمله شدید کوبنده خواهد بود که زننده سرویس را مجبور به دفاع و یک بازی دفاعی خواهد نمود. بنابراین زیاد روی این نوع سرویسها، تکیه نکنید. شما نباید عادت به زدن این نوع سرویس در مواردی که امتیازها در اواخر گیم ها به هم نزدیک است بنمایید. بلکه هرگاه که نیاز بود و مطمئن هستید که می توانید حریف را غافلگیر کنید از این نوع سرویس استفاده کنید.
نمونه هایی از سرویسهای غافلگیر کننده عبارتند از: سرویسهای خیلی کوتاه و پشت تور، بعد از اجرای سرویسهای بلند و بیرون از میز پی در پی و پشت سرهم. یا یک سرویس ظاهرا با پیچ سنگین که در واقع بدون پیچ است (یعنی گول زدن حریف). یا یک سرویس با حرکت فریبنده که حریف پیچ توپ را تشخیص ندهد. و یا بعد از زدن چند سرویس خیلی کوتاه، با زدن یک سرویس بلند و سریع (منظور از بلند، زدن توپ به انتهای میز حریف است) حریف را غافلگیر خواهید ساخت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *